- bajulo
- bājŭlo, āre, v. a. [bajulus], to carry a burden, to bear something heavy, bastaxô (mostly ante-and post-class.):II.
ferri proprie dicimus quae quis suo corpore bajulat, portari ea, quae quis in jumento secum ducit, agi ea, quae animalia sunt,
Dig. 50, 16, 235; Non. p. 79, 9; Plaut. As. 3, 3, 70; id. Merc. 3, 1, 10:asinus bajulans sarcinas,
Phaedr. 4, 1, 5; Auct. ap. Quint. 6, 1, 47; Vulg. Marc. 14, 13.—Trop.:adjectionem debiti alieni, Cod. Th. 5, 15, 3: crucem suam,
Vulg. Luc. 14, 27.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.